ทำความเคารพ..ผู้สืบทอด

เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีวันกลับ

คุณวิชัย สร้างคุณความดีไว้เยอะมากเหลือเกินให้กับสังคมไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “แวดวงกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อสุดยอด ด้วยการเป็นเจ้าของสมาพันธ์ฟุตบอล เลสเตอร์ ซิตี้ บนเกาะอังกฤษ

เขาใช้เวลาเพียงแต่ 6 ปีเพียงแค่นั้น สร้างสิ่งที่ (ยิ่งกว่า) อัศจรรย์ สำหรับในการพาทีม “หมาจิ้งจอกสยาม” ครองแชมป์พรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ที่สุด
ผมมิได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แต่ว่ารู้สึกชื่นชอบท่านที่เป็น “คนรวยใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักชดเชยคุณแผ่นดินถิ่นฐานบ้านช่องในทุกต้นแบบ เท่าที่สมรรถนะของตนพึงจะกระทำได้

ขณะที่คุณวิชัยไปซื้อทีมเลสเตอร์ใหม่ๆบอกตามตรงว่าผมรู้สึกเฉยๆมิได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย เนื่องจากว่ามองเพียงว่าเป็น “ของเล่นคนมั่งคั่ง” ที่มิได้มีสาระ กับประเทศสักเท่าไรนัก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแวดวง “ฟุตบอลไทย” ที่ยังมองไม่ออกว่า จะได้คุณูผลดีที่ที่ไหน

กระทั่งทีม “หมาจิ้งจอกสยาม” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี จนกระทั่งทำให้ผู้คนทั่วโลกต้องหันมาโฟกัสที่ “ชาวไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยดูถูกเหยียดหยามพวกเรา เปลี่ยนมาเป็นค้อมทำความเคารพด้วยใจ “เห็นด้วย”
ซึ่งถัดมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดโครงงาน “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเด็กไทย ให้ไปฝึกวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวผ่านปีที่อังกฤษ กันอย่างเป็นการเป็นงาน นั่นแหละ ผมถึงได้เริ่มเข้าใจถึงกลยุทธ์อันลุ่มลึก ของท่านประธานวิชัย ที่ปรารถนาสร้างฐานให้นักฟุตบอลไทย ได้มีหนทางไปค้าหน้าแข้งในยุโรป

ต้องกล่าวว่า ในอังกฤษบางทีก็อาจจะยังเป็นเรื่อง ที่ยากเย็นแสนเข็ญสำหรับนักฟุตบอลชาติพวกเรา ด้วยเหตุนี้เจ้าสัวคิงเพาเวอร์ จึงเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเข้าครอบครองทีมโอเอช ลูเวิน

และก็เป็น “เจ้าตอง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” ทีมชาติไทย ที่ได้รับจังหวะให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งถัดไปก็มั่นใจว่า จะมีหน้าแข้งไทยรายอื่นๆได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านหนทางนี้กันอีก เนื่องจากว่าตัวท่านเอง ต้องการจะเห็นนักฟุตบอลไทย ได้ไปค้าหน้าแข้งที่ยุโรปกันเยอะมากๆ

ลักษณะเดียวกันกับที่นักฟุตบอลประเทศญี่ปุ่น ประเทศเกาหลี ได้ทำให้มองกันมาแล้ว
โดยจุดหมายที่ฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็คงจะเหมือนชาวไทยทั้งประเทศ ป้อมดวงใจว่ายิ่งมีหน้าแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่เจริญแล้วมากแค่ไหน

จังหวะที่ “ทีมชาติไทยจะไปฟุตบอลโลก” ก็ย่อมมีมากขึ้นเรื่อยๆเพียงแค่นั้น

โชคร้ายเหลือเกินนะครับ คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แต่ว่าไม่มีจังหวะได้เห็นดอกผลของมัน

ตั้งแต่นี้ต่อไป ก็คงจะเป็นหน้าที่ของผู้สืบสกุลอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่ต้องสืบทอดจิตวิญญาณ แล้วก็ความตั้งใจของผู้เป็นบิดาให้เพอร์เฟ็คถัดไป…
R.I.P. ด้วยหัวใจ…นะครับเจ้าสัว.
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยฟุตบอลโลก” ชิ้นนี้ ตีพิมพ์ลงในหน้าข่าวสารกราวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยเมือง ตั้งแต่วันที่ 31 ต.ค. 2561 หรือเมื่อเกือบจะ 3 ปีที่แล้ว
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสมาพันธ์อันเป็นที่รักของสาวก “หมาจิ้งจอกสยาม” เลสเตอร์ ซิตี้

แล้วก็เป็นกำลังดวงใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ผู้ที่จะสืบทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่พ่อได้สร้างไว้ให้คงอยู่ชั่วนิรันดร์

ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ยกถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ก่อนหน้านี้ ด้วยประกายตาระยิบระยับ

จับจ้องไปบนอัฒจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของป๊ะป๋าวิชัยจ้องอยู่
เป็นโมเมนต์ติดอกติดใจ.. ที่ไม่ได้อยากคำพรรณนา

อะไรก็ตามกับการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ ของทีมฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นชาวไทย

แต่ว่าสามารถทำให้ฝรั่งมังค่า ต้องยอมชูหัวใจให้โดยดุษณี
ถึงตอนนี้ขอเปลี่ยนจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ผู้สืบสกุลหนุ่มเชื้อสาย “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตทำความเคารพ..อย่างแท้จริง.