สรุปสั้นๆ
“การเขียนบทเดินเรื่อง ตามแบบฉบับของ แฟรี่เทล แจ้งชัด
แบบที่อ่านในมังงะเป๊ะ เดินเรื่องฉับไว”
งานนี้สมาชิกหลัก นัตสึ เกรย์ แฮปปี้ ชาร์ล ลูซี่ เอลซ่า เวนดี้ มาอยู่ในภารกิจหลัก
และ อำเภอ มาชิมะ ผู้แต่งก็วางบทให้ ทีมรองรับงานในเกาะเดียวกัน
กาสิล จูเบีย ลิลลี่ ทำให้แฟนๆได้หายนึกถึง
ซึ่งขอให้คะแนนความชอบ
– แฮปปี้ เจ้าแมวที่มีไว้เพื่อตัดมุก แย่งซีน ทำหน้าที่ได้ดี
– จูเบีย ให้ 9 เลย น่ารัก แย่งซีน ปล่อยมุก เสียสละ
– เกรย์ มาพร้อมกับมุกถอดเสื้อที่ต้องมีให้ได้ และส่วนท้ายขยี้มุกนี้หนักมากมาย
– กาสิล ไอ้คนขโมยซีน หากพี่เอ็งโผล่มาขโมยซีนได้เลย
คะแนนเซอร์วิส
– ลูซี่ เอาอันดับ 1 ไปเลย เซอร์วิสกระทั่งเต็มปลอดที่จะอนุญาตให้ทำเป็นแล้วมั๊ง
– รองอันดับ 1 คงจะจำเป็นต้องให้ ไทเทเนีย ในด้านเซอร์วิส เสียดายผลัดเกราะน้อยไปนิด
– เวนดี้ ไม่มีเซอวิสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
คุณลักษณะเด่น
ฝ่ายศัตรู
บอสใหญ่ไม่เอ่ยถึง ประเดี๋ยวสปอยด์
บอสรอง โอเค ชั่วช้าดี
ลูกน้อง : ลืมชื่อมันไปละ ไอ้ตัวที่บังคับตุ๊กตา 2 ตัว คล้าย บิ๊กซ์สโลว์ ตัวนี้คาแรคเตอร์มันได้ จอมเวทย์ พลัง K
กับตุ๊กตาน่ารัก ส่วนตัวถูกใจแฟรี่เทล ที่ศัตรูด้วย เนื่องจากว่าบางตัวทำออกมาแบบว่า คิดได้ไงฟ่ะ
ในส่วนเรื่องราว
ไม่ซับซ้อนเลย มองง่าย ในส่วนนัตสึ เป็นภาคที่ดี คือในเรื่องราววุ่นวายรอบข้าง นัตสึ ในภาคนี้
ตั้งคำถามของตัวเองได้ดี “ตัวเราเป็น…….. คนอื่นมองเห็นเราเป็นอะไร ?” และคำตอบที่ได้ ทำให้นัตสึไม่ต้องถามอีกเป็นครั้งที่ 2
รอบสื่อเป็นซับไทย (มีความคิดเห็นว่ามีรอบพากย์ไทยด้วยนะแต่ว่าไม่ได้มอง)
แปลดี ซึ่งแอบเสียดายเนื่องจากว่าส่วนตัว ถูกใจ การ์ตูนพากย์ไทยมากยิ่งกว่า (โตมาพร้อมกับอย่างงั้นนี่นะ)
แต่ว่า แฟรี่เทล ไม่ใช่การ์ตูนเด็ก ด้วยเหตุนี้ การใส่ซึมซับ ให้แฟนๆมอง ถูกที่สุด
(แต่ว่าเสียงชาร์ล ประเทศญี่ปุ่น มันน่ารักไปนะ ไม่เหมือนที่จินตนาการเวลาอ่านมังงะ)
END CREDIT
และที่เป็นไฮไลท์คือ END CREDIT ที่นับว่า เอาเรื่อง
เป็นการปูบทเพื่อศึกใหญ่ในภาคหลักที่แฟนๆคาดว่า
จะเป็นศึกในที่สุดของ แฟรี่ เทล ถัดไป แน่นอน
